ΜΙΑ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΠΑΡΕΑ

Εδώ και πολλά χρόνια παρατηρώ την παρέα της μάνας μου. Μια φοβερή παρέα, μια ενωμένη ομάδα, που ανακάλυψε ότι η ζωή είναι ωραία και ενδιαφέρουσα, αρκεί να τη ζεις σωστά - σαν μια εξερεύνηση σαν μια συναρπαστική περιπέτεια.

Δεν κατέχουν βαριά ακαδημαϊκά βιογραφικά, αλλά όλες τους διαθέτουν αναβαθμισμένη θρησκευτική παιδεία. Κατάφεραν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους, το Θεό, τους άλλους και κυρίως έμαθαν να συγχωρούν. Ολοκληρώθηκαν σωστά, ως προσωπικότητες, ανακαλύπτοντας τα προτερήματά τους και διορθώνοντας τα ελαττώματά τους. Πορεύτηκαν στη ζωή υποστηρίζοντας με πράξεις τα πιστεύω τους και εργάστηκαν με αξιοπρέπεια κι απλότητα, προσφέροντας τα μέγιστα τόσο στις οικογένειές τους όσο και στον τόπο. Δραστήριες βοηθώντας ανθρώπους και όχι στην αφάνεια αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα. Με αγάπη για την αλήθεια και χωρίς φόβο στην υποστήριξη του δικαίου. Μας έμαθαν, τι σημαίνει καλοσύνη στο διπλανό μας και τι ευγνωμοσύνη στις καθημερινές ευεργεσίες. Πάντα με το χαμόγελο και την καλή διάθεση, με μια τεράστια αγκαλιά, για όλους -όπως ακριβώς  κάποτε στις κατασκηνώσεις του Σιόποτου. Ακόμη και στον πικρό μας λόγο! Χαρούμενες πάντα και ευτυχισμένες, παρά τα πολλά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν, όσες ζουν ακόμη!

Χωρίς καμιά διάθεση εξωραϊσμού καταστάσεων και εξιδανίκευσης προσώπων, αυτή η γυναικεία παρέα των 80+ χρόνων, έτσι παραμένει ακόμη. Για όσους τις γνωρίζουν μπορούν να διαπιστώνουν καθημερινά ότι… «όσα μύθια τόση αλήθεια». Φωτεινοί φάροι μέσα στην κρίση!

Η ερμηνεία αυτού του εξαιρετικού παραδείγματος συμπεριφορών δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Απλά, η ποιότητα της ζωής δεν προσδιορίζεται από την συσσώρευση πλούτου και αγαθών (που δεν έχει τελειωμό), ούτε από την εφήμερη φήμη, αλλά από αυτό που είμαστε. Μόνο αυτό που είμαστε έχει πραγματική αξία.

Κατ΄ επέκταση στην αναζήτηση της ευτυχίας μας, προφανώς, ο μεγαλύτερος στόχος  πρέπει να είναι η καλή υγεία κι ο πνευματικός πλούτος, ο οποίος οδηγεί σε ανεξάντλητα αποθέματα ιδεών, στην ανεξαρτησία και σε μια ηθική ζωή. Η ψυχική μας γαλήνη πηγάζει από τη γνώση, ότι αυτό που μας αναστατώνει δεν είναι τα γεγονότα, αλλά η ερμηνεία μας για τα γεγονότα! Η Κατίνα, η Θωμαή, η Άννα, η Αγνούλα, η Τασίτσα, η Βούλα, η Στέλλα, η Χρυσάνθη, η συγχωρεμένη η Ελένη κ.α. το  απέδειξαν περίτρανα!