«Καίγομαι, Καίγομαι»

Σκηνή από την ταινία "Ρεμπέτικο" (1983) του Κώστα Φέρρη. Η ταινία βασίζεται στη ζωή της Μαρίκας Νίνου στις δεκαετίας του '40 και '50 στην Ελλάδα, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Βασίλη Τσιτσάνη κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους. Το σενάριο είναι γραμμένο από τον Κώστα Φέρρη και την Σωτηρία Λεονάρδου, ​​η οποία κατέχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

To τραγούδι ξεκινά από στίχο του Νίκου Γκάτσου που  γράφει σαν παιχνίδι (δοκιμάζοντας μια γραφομηχανή) για να δει αν αποτυπώνεται καλά το μελάνι στο χαρτί και δεν το βρίσκει καθόλου σημαντικό. Παρά ταύτα, αποφασίζει να δώσει το τραγούδι στον Ξαρχάκο για μελοποίηση, λέγοντας: "Να δεις πόσο θα αρέσει στον κόσμο αυτό το τραγούδι, που στιχουργικά είναι ένα τίποτα".

Η πρωτοεμφανιζόμενη Σωτηρία Λεονάρδου, η οποία προέρχεται από το χώρο του θεάτρου και του χορού μετά από τη δουλειά αυτή θα ακολουθήσει - κατά κύριο λόγο - καριέρα τραγουδίστριας.

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος

ένας καημός γεννιέται

όταν φουντώνει ο πόλεμος

το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι

ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά

πνίγομαι πνίγομαι

πέτα με σε θάλασσα βαθιά.

Ορκίστηκα στα μάτια σου

που τα ‘χα σαν βαγγέλιο

τη μαχαιριά που μου ‘δωκες

να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι

ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά

πνίγομαι πνίγομαι

πέτα με σε θάλασσα βαθιά.

Μα συ βαθιά στην κόλαση

την αλυσίδα σπάσε

κι αν με τραβήξεις δίπλα σου

ευλογημένος να ‘σαι